Deen Dag drop goufe mer neess duerch dee kriminelle Verkéier moies ganz fréi op de Flughafe gefouert. Et huet gereent a mir waren zimlech sécher, dass eise Vol op Lukla géif annuléiert gin. Wien dee legendäre Flughafen vu Lukla net kennt, ka sech e puer schéi Videoen op Youtube oder sou ukucke goen, gelldu Bopa…
Mir hun e puer Stonnen op dem ranzegen domestic-flights-Flughafen zu Kathmandu gewaart an effektiv sin di meescht Volen op Lukla als delayed oder cancelled ugewise gin. Mir hun erausfonnt, dass vill vun den Touristen, déi mer do begéint hun scho 4 oder 5 Deeg zu Kathmandu festsouzen, well d’Wieder zu Lukla keng Landungen erlaabt huet an alles di Deeg virdrun annuléiert gi war. An dun huet et natierlech awer nach geklappt: Mir sin bei de Gate geschäicht gin an dunn an de Bus. Mir waren zu 19 Passagéier, déi alleguer scheinbar op Youtube kucke waren an zimlech opgedréit waren an vill an haart geschwat hun, virun allem di 2 däitsch Madammen, déi probéiert hun, dem Monsieur aus Singapur ze erklären, wou Füssen wier, an zimlech skandaliséiert waren, dass deen net mol d'”Oktoberfescht” a Schloss Neuschwanstein kannt huet! Wat een Hohn! Da war nach ee granzegen Tipp aus Israel u Bord, eng Kanadierin an eng ganz Rei Guiden, dorënner och nach eis 3 Guiden, de Ramsey, de Rajees an den Ahmid. Mir sin an de klengen Propellerfliger geklommen wou mer Watt fir an d’Ouren an eng pecheg Kamell vun der Stewardess kruten an dun ass et lass gaangen. D’Vue op Kathmandu war fantastesch: Lauter kleng faarweg Lego-Haiser. Dono Bierger mat klengen Haisercher an Terrasse-Felder, dotëschent Flëss an d’Natur knallgréng a wonnerschéin!! Et ware puer Wolleken um Himmel, mee d’Siicht war dunn nach gutt, dat sollt sech awer änneren…
Wéi laang flitt een fir op Lukla? Ma dat dauert ganz genau 3 Rousekränz (mat all Gesetz an Ehre sei dem Vater!). Kee Witz. Ech hat extra menger Tatta Yvonne, déi schliesslech schon 104 Joer al ass, hire Rousekranz matgeholl fir dëse Vol an ech hun en och gebraucht. Well den Himmel ass zougaangen. Lénks a riets sin d’Bierger ëmmer méi héich gin, an d’Piloten, déi am Ufank nach lässeg am Cockpit souzen, hun ëmmer méi oft konzentréiert zur Fenster erausgekuckt. Souguer d’Stewardess ass opgestanen fir zur Fenster auszekucken a sech ee Bild vun der Situatioun ze maachen. Ech war sécher mir missten ëmdréinen an zréck op Kathmandu fléien. Den David war natierlech virum Start an de Fliger eragelaf fir op der lénker Säit eng Plaz ze ergatteren, fir d’Vue op Everest a co ze hun, mee ausser Wolleken an Niwwel huet hie leider näischt gesinn. Ech souz op der rietser Säit, hannert mer d’Sophie an de Yann an dunn hun ech se gesin: D’Landebunn, sou grouss wéi eng Plooschter. Een absolute Witz. Nach séier ee Gegrüssetseisdumaria an du ware mer scho geland. Knapps waren d’Rieder um Buedem huet de Flieger staark no riets gezunn fir et nach op d’Parkplaz ze packen. D’Leit hu frenetesch geklappt an ech hun alt mol rëm heemlech eng Tréinche verdréckt. Ech fléie gär, mee deen heite Vol hat ech gefaart. Den David war begeeschtert vun der Leeschtung vun de Piloten.
